Od ponad 2 tygodni  mam zapalenie tęczówki w oku ( tak,  jest taka choroba, sam o tym nie wiedziałem )  i świat przez to wcale nie stał się tęczowo kolorowy- bo musiałem  zawiesić bieganie i przygotowania do GoToHell 2017.

Były momenty kiedy nie biegałem nawet przez dwa tygodnie, ale wtedy wynikało to z mojego osobistego wyboru – trochę z lenistwa, a trochę z braku czasu czy kiepskiej pogody. Jednak tych okresów nie da się porównać- beztroskie lenistwo, a wymuszona przerwa, gdy nogi same chcą biegać a się im nie pozwala,  to zupełnie inna bajka. Najgorsze jest to, że tak naprawdę nie wiem kiedy będę w stanie wznowić treningi ( taki dołek, dołek, dołek…).

Nie mogę biegać, więc robię to co nie męczy tak organizmu – czyli rozciąganie. Niestety ciągłe powtarzanie tych samych ćwiczeń jest dla mnie lekko nudnawe… Mam nadzieje, że w końcu powrócę do pełnej sprawności fizycznej – mawiają, że wiara czyni cuda. Zobaczymy czy w tym przypadku też to się sprawdzi. Póki co  wspomagam się żartami o starcie na III PZU Gdańsk Maraton głosząc, że muszę dać Kenijczykom wygrać ponieważ  jestem na lekach sterydowych i mogliby mnie zdyskwalifikować – chociaż i tak wiem,  że moje sterydy wspierają jedynie oczy.  : )

Pierwszy raz w mojej “karierze biegowej“ ( amatorskiej, ale zawsze coś)  musiałem zrezygnować ze startu. Całkowicie odpuścić  start i sprzedać pakiet. Kolejny raz Żagań przyniósł mi pecha  – rok temu pomimo antybiotyków i niedoleczonego zapalenia oskrzeli  i tak nie odpuściłem.Jednak teraz mam dużo większy problem. Z tego co wiem okiem się nie biega, ale wolę nie sprawdzać czy będzie tak różowo, kiedy jako ociemniały zawodnik nie będę na trasie widział żadnych przeszkód ? Dlatego  zanim powrócę do treningów muszę całkowicie wyzdrowieć. – tu też “Wiara czyni cuda” hahah